Aardwolf: Een wonderbaarlijke nachtdierenjager met een onverzadigbare eetlust voor termietende mieren!

De aardwolf ( Proteles cristata) , een enigszins onbekende, maar fascinerende zoogdier van Afrika, heeft de bijnaam “aardwolf” gekregen dankzij zijn bijzondere eetgewoonte: hij voedt zich vrijwel uitsluitend met termieten en mieren. Dit middelgrote roofdier behoort tot de familie Hyaenidae, die ook hyena’s omvat, maar de aardwolf verschilt sterk van zijn grotere, lachende neven.

Uiterlijk en lichaamsbouw

De aardwolf heeft een unieke combinatie van kenmerken die hem goed aanpassen aan zijn nachtdierenleven en zijn specialistische voeding. Hij is ongeveer zo groot als een kleine hond, met een lengte van 50 tot 80 centimeter. Zijn lange, slanke lichaam en korte poten geven hem een gedrongen uiterlijk. De aardwolf heeft een dikke, wollige vacht die varieert in kleur van grijsbruin tot roodbruin, afhankelijk van zijn leefgebied.

Een opvallend kenmerk is de zwarte, witte-gekleurde staartpunt met lange, borstelige haren. Deze staart dient als communicatiemiddel, vooral bij het markeren van territorium en tijdens sociale interacties. De aardwolf heeft een smalle snuit met grote ogen die hem helpen om in het donker te zien.

Zijn sterke voorpoten hebben lange klauwen waarmee hij termietenheuvels kan opengraven en zijn prooi kan ontgronden. Ondanks zijn roofdierstatus, bezit de aardwolf geen scherpe tanden. In plaats daarvan heeft hij krachtige kiezen die geschikt zijn om termietend mieren te kraken en te vermalen.

Leefgebied en verspreiding

De aardwolf komt voor in een groot deel van Afrika, behalve in regenwouden en woestijnen. Hij prefereert droge graslanden, savannes en open bossen waar hij gemakkelijk toegang heeft tot termieten- en mierenkolonies. De aardwolf is een solitair dier en heeft een territorium dat varieert van 2 tot 4 vierkante kilometer.

Voedselvoorkeuren: Een specialist in Termieten

De aardwolf staat bekend om zijn onverzadigbare eetlust voor termieten, en minder vaak mieren. Hij gebruikt zijn lange tong, die bijna 30 centimeter lang kan zijn, om de termieten uit hun nesten te likken.

Omdat termietkolonies vaak diep in de grond verborgen zijn, graaft de aardwolf met zijn sterke voorpoten een opening naar het nest toe.

Met zijn snelle tong vangt hij honderden termieten per minuut, wat hem tot een efficiënte jager maakt. Een volwassen aardwolf kan op een nacht tot 30.000 termieten verorberen!

Gedrag en sociale interactie

De aardwolf is voornamelijk ’s nachts actief. Overdag schuilt hij in holen of onder dichte struiken om zich te beschermen tegen de hete Afrikaanse zon.

Hij gebruikt een complex systeem van geurmarkeringen met urine en ontlasting om zijn territorium af te bakenen. De aardwolf communiceert ook door middel van luide blaffende geluiden, die vergelijkbaar zijn met de klanken die een hond maakt.

Hoewel ze voornamelijk solitair leven, kunnen aardwolven tijdens het broedseizoen samenkomen om te paren.

Reproductie en levensduur

De paartijd van de aardwolf valt in de droge tijd van het jaar. Na een dracht van ongeveer 90 dagen brengt het vrouwtje meestal twee tot vier jongen ter wereld. De jongen worden geboren in een hol en worden na ongeveer zes maanden gespeend.

De aardwolf heeft een levensverwachting van ongeveer 5 tot 10 jaar in het wild.

Bedreigingen en bescherming

De aardwolf staat niet op de rode lijst van bedreigde diersoorten, maar zijn aantallen nemen af door habitatverlies, stroperij en de vergiftiging van termietenkolonies met pesticiden. De aardwolf heeft een belangrijke rol in het ecosysteem door termietpopulaties onder controle te houden.

Om de aardwolf te beschermen zijn maatregelen nodig om zijn leefgebied te behouden, stropersactiviteiten tegen te gaan en het gebruik van schadelijke pesticiden te beperken.

Door meer aandacht te schenken aan dit fascinerende dier en zijn unieke levenswijze kunnen we helpen om de toekomst van de aardwolf te verzekeren.